کمپ ترک اعتیاد جمشیدیه، کمپ ترک اعتیاد خصوصی جمشیدیه: تجربه ثابت کرده است که، در سه زمان خانواده ها ملزم به روبرو شدن با چالش بهانه آوردن فرد معتاد برای اجتناب از کمک می شوند. اولین آن، قبل از تحت درمان قرار گرفتن و ادامه سوء مصرف الکل و مواد است. دومین بار، زمانی است که آنها تحت درمان هستند و قصد اجتناب از آن را دارند. سومین بار هم زمانی است که فردی که پاک و هوشیار است، به سمت عود کردن و بازگشت حالات قبلی پسرفت می کند. بهانه هایی که معتادان برای اجتناب از دریافت کمک به کار می‌برند، تقریبا مشابه بهانه هایی است که در دو مورد دیگر استفاده می کنند به همین جهت در این مقاله به بررسی 6 بهانه رایج معتادین خواهیم پرداخت.

چیزی که اکنون گفته شد، همان چیزی است که در رابطه با اعتیاد می دانستیم. مسئله، مواد مخدر یا الکل نیست، بلکه مشکل خود رفتارها هستند. یک فرد مبتلا به اعتیاد قادر است برای جلوگیری از ادامه درمان یا توجیه عود بیماری، بهانه های زیادی بیاورد. نیازی نیست مواد مخدر یا الکل مصرف کرده باشد تا در درک و رفتار خود بی پروا عمل کند. اگرچه ما عمدتا بر بهانه های به کار برده شده در ممانعت از درمان تمرکز داریم، اما اطلاعات موجود می تواند برای هر یک از اعضای خانواده، صرف نظر از اینکه فرد مبتلا به اعتیاد در کدام مرحله از روند بهبودی است، مفید باشد.

6 بهانه رایج معتادین

به عنوان درمانگران و متخصصان در زمینه اعتیاد، هر بهانه ممکن را که برای امتناع از کمک توسط فرد مبتلا به اعتیاد  به کار برده شده است را شنیده ایم. برخی از آنها، بهانه های موجهی هستند اما بیشتر این بهانه ها، زمانی که آنها را تجزیه و تحلیل کنید و فرد مبتلا به اعتیاد به مواد مخدر و خانواده هایشان را به چالش بکشید وحشتناک خواهند بود. اگر به صحبت های افراد مبتلا به اعتیاد گوش دهید و اجازه دهید حرف بزنند، در موقعیتی بسیار دشوار قرار می گیرند. از اعضای خانواده، شخصی که به لحاظ عاطفی به فرد مبتلا به اعتیاد ارتباط نزدیکی دارد، شاید این حالت را نبیند اما برای یک متخصص اعتیاد، این امر کاملا واضح است.

آنچه که ما به دنبالش هستیم، مغایرت نامیده می شود. مغایرت در درمان، زمانی اتفاق می افتد که فرد مبتلا به اعتیاد، چیزی می گوید اما کار دیگری انجام می دهد. به عنوان مثال آنها می گویند می توانند هر موقع که میخواهند ترک کنند، در حالیکه فقط مشکلاتشان روی هم انباشته می شود و این یک مغایرت است. وقتی فرد معتاد می گوید که نمی خواهد در زمان درمان از فرزندانش دور باشد در حالی که قبلا به لحاظ عاطفی از هم دور بوده اند و فرزندانش در اولویت نبوده اند، یک مغایرت است. نمونه های دیگر مغایرت عبارتند از اولویت قرار دادن مشغله کاری بر دریافت کمک حرفه ای، خرج کردن پول خود یا دیگران برای مواد یا الکل و در عین حال شکایت از صرف هزینه برای درمان.

بهانه تراشی ها برای اجتناب از دریافت درمان، نه تنها از طرف شخص معتاد است. بلکه از طرف خانواده او نیز است. هم خانواده و هم افراد مبتلا به اعتیاد، به دلایل ناسازگارانه، انجام چنین کاری را به تعویق می اندازند. فرد مبتلا به اعتیاد برای اجتناب از علاٸم آزار دهنده ترک، بهانه سازی کرده و همچنان مواد مخدر یا الکل مصرف می کند و خانواده نیز با خودخواهی خود، بهانه های فرد مبتلا به اعتیاد را تکرار می کنند.

خانواده ها بیشتر نگران این هستند که اگر عزیزشان را برای درمان راهی مراکز درمانی کنند چه بلایی سرش خواهد آمد تا اینکه نگران بهبودی خود فرد معتاد باشند. خانواده ها و افراد مبتلا به اعتیاد ممکن است از وضعیت فعلی بیم داشته باشند و ترس اصلی آنها، بخاطر اتفاقاتی که ممکن است برای او بیفتد است. هم افراد مبتلا به اعتیاد و هم خانواده ها، بهانه هایی را برای عدم مراجعه برای درمان به شکل موازی به کار می برند. هر دو، با عدم مراجعه برای درمان و یا عدم مداخله، به نوعی بهره می برند. خانواده ناسالم پرتوان، از جمله فرد مبتلا به اعتیاد، برای بیمار ماندن و حفظ وضعیت موجود تلاش می کند.

هر موقع که بخواهم ترک می کنم

اگر افراد مبتلا به اعتیاد حق انتخابی به آسانی “هر موقع که بخواهند ترک می کنند” داشتند، دیگر نیازی به مراکز درمانی، متخصصان اعتیاد، بیمارستان ها، سم زدایی ها، افسران پلیس و زندان ها نداشتیم. وقتی عواقب شروع می شود، فقط تعداد کمی می توانند به تنهایی اعتیاد خود به مواد مخدر را ترک کنند. اکثر مصرف کنندگان مواد که با عنوان مصرف کنندگان متوسط یا سنگین شناخته می شوند، قادر نیستند صرفا از روی اراده، ترس، پیامد ها و خودآگاهی به اعتیاد خود پایان دهند. نگرانی دیگر این است که اگر افراد مبتلا به اعتیاد هر موقع که بخواهند ترک می کنند، پس چرا بیشتر آنها به خانواده و حمایت دیگران برای کمک در درمان اعتیاد و انتخاب سبک زندگی نیاز دارند؟ اگر به همین سادگی باشد پس باید بتوانند به تنهایی این کار را انجام دهند. خانواده باید سعی کند به آنها اجازه مدیریت مستقلانه اعتیاد خود را بدهد تا این نظریه، به اثبات برسد.

گفتن این جمله که هر موقع بخواهد ترک می کند، این امید واهی را به خانواده خواهد داد که ممکن است روزی این کار را انجام دهد اما مشکل اینجاست که چرا خانواده منتظر چنین روزی می مانند؟ خانواده با فرد مبتلا به اعتیاد در یک کشتی غرق می شود. اگر فرد مبتلا به اعتیاد قادر است هر موقع که بخواهد ترک کند، پس چرا با بدتر شدن اوضاع، هم چنان به مواد مخدر یا الکل روی می آورد؟ عواقب منفی ترک اعتیاد، بیش از مزایای مصرف الکل و مواد مخدر است. تا وقتی که شخص مبتلا به اعتیاد نیاز به تغییر را بیشتر از نیاز به ماندن در همان شرایط نبیند، به مصرف الکل و مواد ادامه خواهد داد.

اخراج می شوم

نگرانی نسبت به شغل و صحبت از اخراج شدن، یکی از رایج ترین بهانه ها برای اجتناب از دریافت کمک است. افراد مبتلا به اعتیاد به مواد مخدر و الکل از این بهانه استفاده می کنند تا ثابت کنند آنها به بدی افراد مبتلا به اعتیاد یا مستی که کار نمی کند، نیستند. شغل خود را به عنوان نشان افتخار دانسته و تظاهر می کنند هیچ مشکلی ندارند. در اینجا به چند نکته مهم که باید در نظر گرفت اشاره خواهیم کرد:

اول از همه اینکه، کارفرمای فرد مبتلا به اعتیاد این موضوع را می داند. معمولا هر فرد مبتلا به اعتیاد و خانواده اش، اعتیاد او را باور نمی کنند اما رئیس یا کارفرما از این موضوع آگاه است. یکی دیگر از باور های غلط افراد مبتلا به اعتیاد این است که معتقدند قابل جایگزین شدن نیستند. آنها فکر می کنند که اگر در آنجا نباشند، کار ها بدون آنها پیش نخواهد رفت.

اما احساسات واقعی درون فرد مبتلا به اعتیاد، برعکس است، آنها می ترسند که اگر برای درمان اقدام کنند، محل کار بدون حضور آنها به خوبی کار کند و فرد شایسته دیگری را جایگزین او کنند و موقعیت شغلی خود را از دست بدهد. در عین حال، خانواده او فکر می کند شغل، تنها عاملی است که او را سرپا نگه می دارد.

6 بهانه رایج معتادین

اگر شغلش را از دست بدهد، نابود خواهد شد

حقیقت این است که ترس از اخراج شدن آنها، بهانه ای با پوشش های فراوان است که ربطی به خود شغل ندارد. این توجیهی است که همراه با ترس از افشا شدن این موضوع که آنها به اندازه ای که تصور می کردند مهم نیستند، به وجود می آید. به این فکر کنید که چه مغایرت بزرگی است. اگر آنها تصور می کنند غیر قابل جایگزین و مورد علاقه و احترام کارفرمای خود هستند، چرا با اقدام به درمان و رفتن به کلینیک و یا کمپ ترک اعتیاد اخراج شوند؟ وقتی از این منظر به قضیه نگاه می کنیم، ترس از اخراج شدن با هدف درمان، چیزی عجیب و غریب به نظر می رسد.

خیلی گران است

هزینه پرداخت قابل استنباط برای درمان مشابه پرداخت برای سایر مراقبت های بهداشتی است. درمان اعتیاد چون تحت پوشش بیمه قرار نمی گیرد، هزینه بر خواهد بود و این موضوع قابل درک است. فرد مبتلا به اعتیاد، مشکلی برای خرج کردن پول خود یا خانواده اش برای خرید مواد مخدر یا الکل ندارد. اینکه می گوییم هزینه درمان اعتیاد بالا است، منظور این است که صرف پول و هزینه کردن برای بهبودی از اعتیاد در مقابل صرف پول برای خرید و مصرف مواد مخدر و الکل یا تخریب زندگی، ارزش بیشتری دارد.

در طول درمان، فرد مبتلا به اعتیاد تقریبا همیشه سعی دارد تغییر رویه دهد و می گوید: مرکز درمانی یا کمپ ترک اعتیاد، فقط برای دریافت پول چنین کاری می کنند؛ اما از خودتان بپرسید آیا بیشتر از فروشنده مواد مخدر یا مشروب فروش از شما درخواست هزینه می کند؟ فرد مبتلا به اعتیاد مشکلی ندارد که پول را برای نیازهای خودش خرج کند، اما برای تخصیص همان پول به مراکز درمانی مشکل دارد. بیان اینکه “هزینه درمان اعتیاد خیلی گران است” حتی بهانه ی خوبی هم نیست، چرا که یک مغایرت و ناهماهنگی را نشان می دهد و فقط راهی برای فرد مبتلا به اعتیاد است تا به گونه ای رفتار کند که گویی به این موضوع اهمیت می دهد که خانواده آن پول را به سختی به دست آورده است.

بهانه های مضاعف

بهانه های ذکر شده در بالا، از جمله رایج ترین بهانه ها هستند و زمان کافی برای فهرست کردن تمام بهانه ها وجود ندارد؛ با این حال سه دسته مختلف برای بهانه جویی وجود دارد:

بهانه هایی برای امتناع از دریافت کمک به منظور درمان

من نمی خواهم خانواده ام هزینه درمانم را بپردازد. آنها مشکلی برای پذیرش پول یا خرج پول برای مصرف مواد مخدر و الکل ندارند. شما راه را اشتباه رفتید. آنها اغلب چنین چیزی  را بیان می کنند. “اگر می آمدی و با من صحبت می کردی من قبول می کردم که اقدام به  درمان کنم، اما حالا که در کار من دخالت کردی و بدون مشورت با من روند درمان مرا شروع کردی هیچ کجا نمی آیم”

من نمی توانم فرزندانم را ترک کنم. اکثر افراد  مبتلا به سوء مصرف الکل یا مخدر، ارتباطی با فرزندان خود نداشته و از نظر عاطفی با آنها در ارتباط نیستند. حتی اگر هم باشند، فرزندان متوجه خواهند بود که گویی مشکلی پیش آمده است و این موضوع درآینده زندگی عاطفی آنها را تحت تاثیر قرار خواهد داد. افراد مبتلا به اعتیاد، هر چه مدت بیشتری در کنار فرزندان خود باشند، آسیب بیشتری به آنها وارد خواهند کرد. من نمی توانم حیوانات خانگی ام را رها کنم. یکی از اعضای خانواده می تواند مسئول نگهداری از حیوان خانگی او شود، چرا که او تحت درمان است، اما این بهانه ای برای اجتناب از دریافت درمان است.

من حاضر نیستم درمان بستری را تجربه کنم. تقریباً همیشه یک مذاکره برای میزان مراقبتی کمتر از حد نیاز وجود دارد. فرد مبتلا به اعتیاد می گوید با درمان سرپایی، سابوکسون، متادون، درمانگر یا مشاور محلی، شرکت در جلسات و غیره مشکلی ندارم، اما با درمان بستری موافق نیستم. من برای درمان جای خیلی دور نمی روم. بسیاری از افراد مبتلا به اعتیاد با مداخله ما ناگهان احساس ترس از هواپیما و پرواز در آنها ایجاد می شود. سفر با هواپیما و دور بودن از خانه یک ترس واقعی است و ما این مسٸله را درک می کنیم. آنچه ما می دانیم این است که اگر تنها مکان برای تهیه مواد مخدر آنها جایی بود که برای رسیدن به آنجا نیاز به پرواز با هواپیما داشت، آنها مشکلی برای سفر و رفتن به آنجا نداشتند. من فقط به مدت 30 روز یا کمتر به درمان ادامه خواهم داد. فرد مبتلا به اعتیاد و خانواده او، کم صلاحیت ترین افراد برای این تصمیم هستند. تیم درمان اعتیاد این تصمیم را بر اساس ارزیابی اولیه و مداوم انجام خواهد داد.

بهانه ترک درمان در مقابل توصیه های پزشکی (AMA)

اینجا مواد مخدر یا الکل وجود دارد و من باید ترک کنم. چنین چیزی ممکن است اتفاق بیفتد،  یک مرکز درمانی است. آیا آنها مواد مخدر و الکل را با خود به خانه می آورند؟ خانواده باید این اتهام را با مرکز درمانی درمیان بگذارد و اطمینان داشته باشد که در صورت صحت آن به طور موثر به آن رسیدگی خواهند کرد.

ما همین کار را در اینجا برای درمان ادامه می دهیم. آیا آنها هر روز هنگام مصرف مواد مخدر و الکل همین کار را انجام نمی دادند؟

من باید به محل کارم برگردم. شغل می تواند صبر کند. سلامتی و تندرستی شما مهمتر از شغل است. علاوه بر این، محل کار تا بازگشت شما توسط شخص دیگری اداره می شود. همه افراد در محل کار قابل تعویض هستند.

دلم برای خانواده ام تنگ شده است. این قابل درک و کمی خودخواهانه است. با وجود تمام مشکلاتی که فرد مبتلا به اعتیاد برای خانواده ایجاد کرده است، عادلانه است که تحت درمان بماند تا بتواند سالم به خانواده خود بازگردد. اکثر افراد مبتلا به اعتیادی که از این بهانه استفاده می کنند، حتی پس از اعلام خانواده برای عدم آمادگی آنها برای بازگشت، باز هم کمپ ترک اعتیاد را ترک می کنند. این یک بهانه فریبنده است و هرگز به خواسته ها و نیازهای خانواده ای که در حال بهبودی از ویرانی هایی که فرد مبتلا به اعتیاد برای آنها بوجود آورده هستند، توجه نمی شود.

من باید برای شرکت در یک رویداد خاص به خانه برگردم. رویداد می تواند منتظر بماند. این رویدادها شامل تولد یک کودک یا ازدواج فرزند بزرگسال است که این رویدادها تقریباً در هر موردی بدون حضور فرد مبتلا به اعتیاد به خوبی پیش خواهد رفت. من هیچ یک از افراد اینجا را دوست ندارم. دوست نداشتن بهانه خوبی برای ترک کمپ ترک اعتیاد نیست. هر زمان که کسی یا چیزی را دوست نداریم، باید به درون خودمان نگاه کنیم. این امر ممکن است به این دلیل باشد که آنها چیزی را در مورد شما یا شخص دیگری یادآوری می کنند که شما آن را دوست ندارید. در هر صورت، این بهانه ها، باید به دلایل درمانی مورد توجه درمانگر قرار گیرد.

6 بهانه رایج معتادین

بهانه ها زمانی که فرد به سمت عود مجدد تمایل پیدا می کند

من دیگر از آن افراد یا گروه‌ های پشتیبانی خوشم نمی‌ آید. انتقاد از گروه پشتیبانی 12 مرحله ای، یک خط قرمز بزرگ است. قابل درک است که ممکن است از گروه پشتیبانی خسته شده باشید. با توجه به اینکه الکلی ها و معتادان گمنام بزرگترین شبکه 12 مرحله ای در سطح جهان هستند، می توانید شبکه دیگری را پیدا کنید. از دیگران انتقاد می‌کنند. افراد مبتلا به اعتیاد شروع به بهانه تراشی می کنند و از دیگران بد می گویند و شروع به احساس نارضایتی می کند.

به زبان ساده، احساس نارضایتی منجر به عود مجدد خواهد شد.

پنهان کاری در مورد مکان هایی که هستند. وقتی از آنها پرسیده می شود کجا هستند، آنها بهانه می آورند و شروع به عصبانیت می کنند، این یک علامت هشدار دهنده است که نشان دهنده بازگشت به رفتارهای قدیمی و عود مجدد است.

تغییر کلی در رفتار. هر زمان که فرد مبتلا به اعتیاد شروع به تغییر رفتار و روال خود کرده و شروع به بهانه‌جویی برای ایجاد تغییرات می کند و سالم به نظر نمی‌ رسد، وقت آن است که به آنها چیزی بگویید یا وارد عمل شوید. داشتن شماره تلفن گروه پشتیبانی فرد مبتلا به اعتیاد برای اعضای خانواده، شروعی بسیار عالی است. برخی از مردم فکر می کنند که چنین کاری احمقانه به نظر می رسد و اگر چیزی برای پنهان کردن وجود ندارد، پس در واقع اینگونه است. ما به شما پیشنهاد نمی‌ کنیم که با پشتیبان فرد مبتلا به اعتیاد، به غیر از نگرانی‌ هایتان نسبت به تغییر نگرش و رفتار فعلی‌ آنها درباره چیز دیگری بحث کنید. همچنین برای خانواده مفید است که در انتشار اطلاعات (ROI) با تیم درمان همکاری کنند. در صورتی که بتوانید در مورد میزان پیشرفت آنها در درمان صحبت کنید و پشتیبان بتواند نگرانی شما را برطرف کند، می تواند در نتیجه درمان تفاوت ایجاد کند.

پذیرش بهانه ها را خاتمه دهید و به آنها کمک کنید

هر چه خانواده ها بیشتر بهانه ها را باور کنند، احتمال تغییر شرایط کمتر خواهد شود. خریدار بهانه های افراد مبتلا به اعتیاد بودن، باعث انفعال خانواده و مصرف کنندگان مواد می شود. افراد مبتلا به اعتیاد به مواد مخدر و الکل، اغلب برای اجتناب از دریافت درمان و خرید زمان بیشتری برای خود و خانواده خود بهانه می گیرند. اگرچه افراد مبتلا به اعتیاد می تواند از بهانه هایی استفاده کنند که احساس گناه و ترس را القا می کند، اما ما معتقدیم که بهانه ها از قربانی و فریب دادن ناشی می شود. زمانی که فرد مبتلا به اعتیاد بهانه‌ ای  می آورد، بسته به این بهانه، ممکن است خانواده تلاش کنند تا این بهانه ها را سرکوب کنند و یا ادعا کنند که آنها قربانی شرایط هستند. صرف نظر از انگیزه آنها، همه چیز بستگی به این دارد که فردی که بهانه را می شنود، چه رفتاری با آن داشته باشد. فرد مبتلا به اعتیاد نمی تواند از طریق بهانه تراشی پیش رود، مگر اینکه طرف مقابل بهانه های او را باور کند یا بپذیرد. پذیرفتن بهانه، به فرد مبتلا به اعتیاد آسیب خواهد رساند و به نفع اعضای خانواده است که خریدار بهانه آنها نباشند.

سخن پایانی

در این مقاله به بررسی 6 بهانه رایج معتادین پرداختیم. اما باید بدانید که در کمپ ترک اعتیاد خصوصی جمشیدیه، ما به طور کلی فرد مبتلا به اعتیاد را از منظر خانواده بررسی می کنیم. در جایی که بیشتر مداخله‌ گران فقط برای ارائه بینش سطحی و صحبت با عزیزتان در مورد درمان می‌آیند، ما به علت اصلی چرایی و چگونگی جلوگیری از تغییر خانواده می‌ پردازیم. اکثر خانواده ها حتی نمی دانند کاری که انجام می دهند نتیجه معکوس دارد. در کمپ ترک اعتیاد جمشیدیه، شما را شرمنده یا سرزنش نخواهیم کرد و از شما نمی پرسیم که چطور شد که به اینجا رسیدید. در کمپ ترک اعتیاد خصوصی جمشیدیه، ما به شما کمک می کنیم تا ببینید که چگونه و چرا تغییر موثر نتایج سازنده ای به همراه خواهد داشت.

در صورتی که شما یا یکی از عزیزانتان با اعتیاد به مواد مخدر دست و پنجه نرم می کنید، کمپ ترک اعتیاد خصوصی جمشیدیه آماده خدمت رسانی به شما عزیزان می باشد، بنابراین فرصت را ازدست ندهید و همین امروز با کارشناسان ما در کمپ ترک اعتیاد جمشیدیه تماس بگیرید.