فهرست مطالب
Toggleبهترین و سریعترین روش ترک دیازپام، درمان و ترک بستری در کمپ ترک اعتیاد جمشیدیه، به عنوان بهترین کمپ ترک اعتیاد تهران تحت نظر روانپزشک متخصص ترک اعتیاد و تیم روانشناسی می باشد تا بیماران امکان روان درمانی در کنار درمان جسمانی را داشته باشند. مدت زمان ترک دیازپام، به پارامترهای مختلفی همچون دوز و مدت زمان مصرف و شرایط سلامت مصرف کننده دارد که بعد از انجام معاینات اولیه توسط پزشک مشخص می گردد.
از دیگر مزیت های درمان در کمپ ترک اعتیاد شبانه روزی جمشیدیه می توانیم به بهره مندی از تجهیزات و امکانات بیمارستانی و رفاهی همچون استخر سرپوشیده و سالن بدنسازی و مطب دندانپزشکی اختصاصی اشاره کنیم که شرایط بسیار مناسبی را برای بیماران ایجاد می کند.
هر کسی که دیازپام را بیشتر از چهار ماه (یا حتی در برخی موارد کمتر) مصرف کرده باشد ممکن است علائم ترک دیازپام را تجربه کند. هرچه میزان مصرف دیازپام بیشتر شود، روند ترک دیازپام مدت زمان بیشتری طول خواهد کشید. با افزایش دوز مصرفی دیازپام، بدن تولید مواد شیمیایی طبیعی ضد اضطراب را کاهش می دهد.
مصرف کنندگان دیازپام علائم ترک قوی تری را تجربه می کنند، زیرا بدن وابستگی بیشتری به دارو را شروع می کند تا از این طریق بتواند خلاء ایجاد شده توسط دارو را پر کند. پس از ایجاد وابستگی جسمی، مصرف کننده برای عملکرد بهتر و جلوگیری از بروز علائم ترک، نیاز به مصرف دیازپام دارد. مصرف کنندگان دیازپام اغلب به منظور مقابله با علاٸم ترک، دوزهای مصرفی خود را افزایش می دهند، زیرا تحمل آنها نسبت به دارو افزایش می یابد.
ترک دیازپام ممکن است خطرناک باشد، بنابراین مصرف کنندگان هرگز نباید به طور ناگهانی اقدام به ترک دیازپام کنند. این امر ممکن است منجر به تشنج، کما و سایر پیامدهای بالقوه کشنده شود. ترک دیازپام باید تحت نظارت پزشک انجام شود، زیرا بدن و مغز برای اینکه بتوانند بدون دارو به درستی عمل کنند، به طور مجدد تنظیم می شوند.
بنزودیازپین هایی مانند دیازپام به دلیل شدت و مدت زمان ترک، دشوار ترین داروهایی هستند که می توان آنها را ترک کرد. برای اکثریت افراد مبتلا به اعتیاد به دیازپام، ترک اولیه حاد به مدت طولانی، تا 90 روز طول می کشد. مرحله ترک حاد نیز اغلب یک فرآیند دشوار است زیرا ممکن است بین 18 تا 24 ماه طول بکشد.
دیازپام با تعدیل فعالیت گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) در مغز، اثرات خواب آلودگی و آرامش بخشی را ایجاد می کند که باعث می شود این دارو برای اضطراب و اختلالات خواب مفید واقع شود. گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA)، یک انتقال دهنده عصبی است، یک ماده شیمیایی برای سیگنال دادن بین سلول های مغزی است. بنزودیازپین هایی مانند دیازپام به گیرنده های GABA متصل می شوند و گیرنده ها را نسبت به فعال شدن حساس تر می کنند. هنگامی که گیرنده های GABA فعال می شوند، فعالیت عاطفی را کاهش می دهند و در نتیجه باعث خواب آلودگی و احساس آرامش می شوند.
این اثرات، استفاده از دیازپام را لذت بخش می کند، اما در سوء مصرف یا اعتیاد نیز نقش مهمی را ایفا می کند. با مصرف مکرر یا دوزهای زیاد والیوم، وابستگی جسمی نیز ممکن است ایجاد شود. وابستگی زمانی ایجاد می شود که بدن با قرار گرفتن مکرر در معرض دارو نسبت به آن سازگار شود و فقط در صورت مصرف دیازپام به درستی عمل کند. هنگامی که تصمیم به ترک دیازپام گرفته می شود، واکنش های فیزیکی شدیدی ممکن است رخ دهد. مدت زمان لازم برای وابستگی جسمی به دیازپام در افراد مختلف متفاوت است. هر زمان که مصرف دیازپام به میزان قابل توجهی کاهش یابد یا به طور ناگهانی متوقف شود، علاٸم ترک دیازپام ممکن است نمایان شود.
شدت علائم ترک دیازپام، به مدت زمان مصرف دیازپام، میزان مصرف روزانه فرد مصرف کننده و اینکه آیا فرد به طور ناگهانی اقدام به ترک دیازپام کرده است یا دوز مصرفی خود را به تدریج کاهش داده است بستگی دارد. مصرف زیاد دیازپام و به مدت زمان طولانی موجب می شود علائم ترک حاد تر شود. ترک دیازپام ممکن است جدی باشد، اما علائم اغلب از بنزودیازپین های قوی تری مانند آلپرازولام شدیدتر نیست.
مصرف طولانی مدت دیازپام، چه با نسخه پزشک و چه بدون نسخه پزشک، منجر به وابستگی جسمی می شود. علاٸم ترک زمانی بروز خواهد کرد که فردی که وابستگی جسمی به دیازپام داشته است، مصرف آن را متوقف کند. علائم ترک ممکن است تنها پس از دو تا چهار هفته مصرف دیازپام ظاهر شود. در صورت عدم کاهش تدریجی دارو، علائم ترک دیازپام ممکن است شدید و حتی تهدید کننده زندگی باشد. بسیاری از افراد برای ترک مصرف دیازپام به سم زدایی پزشکی نیاز دارند. ترک دیازپام شامل علائم جسمی و روانی زیر است:
درد عضلانی و حرکات غیر ارادی ماهیچه ها
مشکلات مربوط به حافظه
بی قراری و بی خوابی
موارد وحشت زدگی
گرفتگی شکم
سردرد
لرزش
تعریق
گیجی
ضعف
استفراغ
بی حسی
کاهش اشتها
اضطراب شدید
حساسیت بیش از حد حسی
تپش و افزایش ضربان قلب
افزایش فشار خون
گرفتگی عضلات
بسته به شدت مصرف، عوارض جدی تری نیز ممکن است بوجود آید، از جمله:
توهم
تشنج
حساسیت به نور شدید
حساسیت به صداهای بلند
مسخ شخصیت (اختلالی که در آن افراد احساس می کنند هویتشان از بدنشان جدا شده است).
بی حسی و مور مور شدن در بازوها
روان پریشی
مرگ
کما
علاوه بر علائم جسمی، ممکن است فرد با چندین علائم روانی ترک مواجه شود. علائم رایج روانی ترک دیازپام عبارتند از:
مشکلات شناختی
تحریک
اضطراب
گیجی
توهم
هذیان
افسردگی
تحریک پذیری
احساسات غیر طبیعی بدن
بر طبق راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ویرایش پنجم، در صورتی که فرد به مدت چند ماه، روزانه 15 میلی گرم دیازپام مصرف کند، علاٸم ترک را تجربه خواهد کرد. افرادی که بیش از 100 میلی گرم دیازپام در روز مصرف کرده اند، با علائم و عوارض جدی ترک مواجه خواهند شد.
یک متخصص مراقبت های بهداشتی می تواند ترک دیازپام را از طریق سوالات، آزمون ها و آزمایش های مختلف تشخیص دهد. تشخیص صحیح جهت اطمینان از حمایت پزشکی مناسب برای ارائه دادن به بیمار بسیار مهم است. تشخیص ترک دیازپام شامل موارد زیر می باشد:
سی بی سی (شمارش کامل تعداد سلول های مختلف خونی)
سوالات در مورد سابقه پزشکی و مصرف مواد مخدر
آزمایش خون یا ادرار برای غربالگری مصرف دیازپام
نوار قلب (الکتروکاردیوگرام یا ردیابی قلب)
شیمی خون و آزمایشات عملکرد کبد
عکس برداری از قفسه سینه
معاینه جسمی
بسته به عوامل جسمی، میزان مصرف و مدت زمان مصرف دیازپام، جدول زمانی ترک دیازپام و زمان سم زدایی از آن در افراد مختلف متفاوت است. دیازپام بنزودیازپین طولانی مدت محسوب می شود، بنابراین علاٸم ترک بلافاصله شروع نمی شود. ترک دیازپام معمولاً دو تا هفت روز پس از آخرین دوز مصرف شده اتفاق می افتد و از دو تا هشت هفته یا بیشتر ادامه می یابد. نیمه عمر دیازپام، یعنی مدت زمانی که طول می کشد تا دارو از بدن حذف شود که 24 تا 48 ساعت است، اگرچه این مدت زمان با مصرف مکرر دیازپام افزایش می یابد.
چهار روز اول پس از ترک: اولین علائم ترک دیازپام ممکن است ظرف 12 تا 24 ساعت پس از قطع مصرف نمایان شود. علائم اضطراب و بیقراری کمرنگ شده و با گذشت زمان افزایش می یابند. علائم عود مجدد در فرد بیماری که دیازپام برای او تجویز شده است نیز ممکن است در این زمان ظاهر شود. شروع علائم معمولاً خفیف است و به تدریج بر شدت آنها افزوده می شود.
هفته دوم پس از ترک: علائم ترک دیازپام اغلب در هفته دوم پس از ترک به اوج خود می رسد. علائم ترک در این مدت شروع به افزایش می کند. علاٸم ترک دیازپام ممکن است شامل بی خوابی، تعریق، حالت تهوع و درد عضلانی باشد.
هفته سوم تا چهارم پس از ترک دیازپام: ترک دیازپام ممکن است تا یک ماه پس از قطع مصرف ادامه داشته باشد. در این مدت شدت علاٸم ترک کاهش می یابد و علائم قابل کنترل تر می شوند.
هفته پنجم به بعد پس از ترک دیازپام: بسیاری از افرادی که وابستگی جسمی نسبت به بنزودیازپین هایی مانند دیازپام پیدا کرده اند، دچار سندرم ترک حاد (PAWS) می شوند. این علائم ممکن است به طور ناگهانی بعد از نداشتن هیچ گونه علائمی، ماه ها یا حتی سال ها بعد ظاهر شوند.
مطالعات مختلف نشان داده اند که شدت علائم ترک دیازپام در ابتدا قبل از قرار گرفتن در دو هفته اول زیاد است. سپس علائم مجدداً در هفته سوم افزایش می یابد و در نهایت کاهش می یابد. در برخی افراد، علائم ترک ممکن است به طور قابل توجهی بیشتر طول بکشد. مطالعات اخیر نشان داده اند که متوسط طول مدت علائم ترک در گروهی از افراد وابسته به بنزودیازپین ها 14 ماه است. برخی از مطالعات دو مرحله از ترک را نشان می دهند. مرحله ترک حاد که 5 تا 28 روز طول می کشد و مرحله ترک طولانی مدت که 12 ماه یا بیشتر طول می کشد.
مدت زمان ترک دیازپام و شدت علائم ترک مخروطی (تدریجی) در افراد مختلف متفاوت است. عوامل متعددی بر مدت زمان ترک دیازپام تأثیر می گذارد، از جمله:
حمایت اجتماعی: افرادی که از طرف عزیزانشان مورد حمایت قرار می گیرند و برنامه سم زدایی حرفه ای را دنبال می کنند، علائم ترک کمتری را تجربه خواهند کرد.
تعداد دفعات و مدت زمان مصرف: دوزهای بیشتر یا مصرف طولانی مدت با علائم ترک شدیدتر ارتباط تنگاتنگی دارد.
اختلالات روانی همزمان: اختلالاتی مانند افسردگی یا اضطراب ممکن است بر علائم روانی ترک دیازپام تأثیر بگذارد.
متابولیسم: سرعت متابولیسم داروها در بدن فرد بر حذف دیازپام و مدت و شدت علائم ترک تأثیر می گذارد.
سن: افراد جوان به طور کلی سریعتر از افراد مسن به دلیل عملکرد اندام ها، قادر به ترک دیازپام می باشند.
مصرف سایر مواد مخدر: مصرف سایر مواد مخدر یا الکل ممکن است باعث بدتر شدن علائم ترک شود.
اندازه: وزن، قد و درصد چربی بدن بر سرعت پردازش و دفع دیازپام از بدن تأثیر می گذارد.
ژنتیک: چندین عوامل ژنتیکی بر مدت زمان ماندگاری دیازپام در بدن تاثیر می گذارد.
ترک دیازپام، فرآیند ترک مواد از بدن مصرف کننده است. هدف از سم زدایی دیازپام حذف مواد از بدن و به حداقل رساندن علائم ترک است. سم زدایی از دیازپام بدون نظارت و راهنمایی پزشکی ممکن است خطرناک باشد. اکثر مصرف کنندگان دیازپام که می خواهند مصرف این ماده را ترک کنند، یک برنامه سم زدایی را دنبال می کنند که به تدریج دوز آنها را کاهش می دهد و معمولاً به صورت هفتگی این کار صورت می پذیرد. این امر علائم ترک ناخوشایند را کاهش می دهد و از عوارض خطرناکی مانند تشنج جلوگیری می کند.
شدت اعتیاد، بزرگترین عامل طول مدت سم زدایی است. کسانی که شدت اعتیاد آنها زیاد است، به مدت بیشتری برای سم زدایی نیاز دارند زیرا کاهش ناگهانی دوز مصرفی دیازپام باعث علائم ترک شدید می شود.
افرادی که دیازپام مصرف می کنند ممکن است بخواهند با نحوه سم زدایی از دیازپام آشنا شوند. سم زدایی از دیازپام اولین مرحله در بهبودی و اغلب چالش برانگیزترین مرحله است. ترک دیازپام بدون نظارت کمپ ترک اعتیاد حرفه ای ممکن است دشوار و خطرناک باشد. برنامه های سم زدایی از دیازپام شامل نظارت پزشکی، مشاوره و گروه های پشتیبانی حرفه ای است. درمان سم زدایی دیازپام طی چندین مرحله رخ دهد.
توصیه می کنیم برای سم زدایی پزشکی بستری، به منظور ترک دیازپام با کمپ ترک اعتیاد لاکچری جمشیدیه تماس بگیرید، زیرا توسط کادر پزشکی آموزش دیده اراٸه می شود، ایمنی بیماران را تضمین می کند و شانس بهبود موفقیت آمیز در این کمپ بسیار بالا است. سم زدایی پزشکی بستری می تواند در بیمارستان، مرکز سم زدایی یا مراکز توانبخشی انجام شود. در طول سم زدایی پزشکی، یک تیم پزشکی بیمار را ارزیابی می کند تا مشخص کند که چه برنامه درمانی برای آنها موثرتر عمل می کند. این فرآیند ارزیابی شامل معاینه بدنی، آزمایشات پزشکی، مصاحبه کامل و غربالگری سلامت روان است.
سپس بیمار تحت درمان با دیازپام قرار می گیرد. در این مرحله، کادر پزشکی به طور شبانه روزی بیمار را تحت نظر قرار می دهند تا داروها یا سایر درمان های حمایتی را برای تسکین علائم ترک درمان تجویز کند. ایمن ترین روش برای کنترل ترک دیازپام، دادن مقادیر تدریجی کاهشی طبق پروتکل سم زدایی دیازپام است. کاهش تدریجی دوز، باعث محدود شدن علائم ترک می شود و از تشنج فرد جلوگیری می کند. اگر فردی که تحت سم زدایی قرار دارد مشکلات تنفسی را تجربه کند، ممکن است داروهایی برای بهبود تنفس او تجویز شود.
سم زدایی پزشکی همچنین ممکن است به صورت سرپایی در یک کمپ ترک اعتیاد، مطب پزشک، مراکز درمانی یا مرکز ترک اعتیاد رخ دهد. با انجام سم زدایی در حین زندگی در کمپ ترک اعتیاد لاکچری جمشیدیه، بیماران می توانند قبل از بازگشت به زندگی عادی خود، فرآیند ترک دیازپام را پشت سر بگذارند. پس از سم زدایی سرپایی برای جلوگیری از عود مجدد، مراجعه منظم به کلینیک و گروه های درمانی و حمایتی مداوم توصیه می شود.
برخی از افراد ممکن است تصمیم بگیرند فرآیند سم زدایی را در منزل انجام دهند. با این وجود، بدون پشتیبانی و نظارت مستمر پزشکی که در یک مرکز سم زدایی حرفه ای انجام می شود، سم زدایی در منزل ممکن است خطرناک تر باشد و تاثیر کمتری داشته باشد. علائم ترک بدون نظارت پزشک و روش های کاهش تدریجی در مراکز حرفه ای شدیدتر خواهد بود.
سم زدایی ناگهانی از دیازپام توصیه نمی شود زیرا ممکن است فرد علائم سم زدایی شدید مانند تشنج را تجربه کند. در طول سم زدایی پزشکی، متخصصان پزشکی به تدریج دوز دیازپام را کاهش می دهند تا بدن فرد بتواند به آرامی با عملکرد بدون دیازپام سازگاری پیدا کند. با این روش علائم ترک کاهش می یابد و احتمال بهبودی موفقیت آمیز را افزایش می دهد.
در بیشتر موارد، ترک دیازپام تهدید کننده زندگی نیست. با این وجود، در موارد نادر، مرگ ناشی از ترک بنزودیازپین ها با تشنج یا خودکشی ناشی از توهم ترک ارتباط تنگاتنگی دارد. بنابراین، توصیه می کنیم برای داشتن ایمنی بیشتر، فرآیند سم زدایی را تحت نظارت پزشک انجام دهید. یافتن بهترین کمپ ترک اعتیاد تهران مناسب ترک دیازپام ممکن است یک کار چالش برانگیز باشد، اما بسیار ضروری است زیرا بر موفقیت روند سم زدایی و بهبود طولانی مدت تأثیر می گذارد. بسیار ضروری است که یک مرکز سم زدایی را پیدا کنید که از امکانات زیر برخوردار باشد:
دارای مجوز باشد
نیازهای درمانی منحصر به فردی را ارائه دهد
از روش های مبتنی بر شواهد برای درمان بهبودی استفاده کند
شامل مراقبت از اختلالات همزمان مانند شرایط اختلالات روانی باشد
زمان سم زدایی از دیازپام در افراد مختلف متفاوت است، اما سم زدایی ممکن است هفته ها یا ماه ها طول بکشد
شامل مراقبت های حمایتی مانند درمان فردی، گروه های حمایتی، برنامه های ورزشی و سلامتی باشد
پیگیری و مراقبت های بعدی را برای حمایت از بهبود طولانی مدت ارائه دهد
افراد خانواده را در روند بهبودی مشارکت دهد
دارای کادر مجرب و آموزش دیده باشد
کادر پزشکی حرفه ای که در روش های سم زدایی آموزش دیده اند، برنامه سم زدایی را برای هر فرد بسته به سابقه مصرف دیازپام و سابقه پزشکی آنها تنظیم می کنند. فردی که دوزهای بالایی از دیازپام را به مدت طولانی مصرف کرده است، ممکن است فرآیند سم زدایی طولانی تری را پشت سر بگذارد، زیرا کادر پزشکی به تدریج مقدار دارو را کاهش می دهند تا علائم ترک را کمتر کنند. بسیار مهم است که به خاطر داشته باشید که سم زدایی از دیازپام یک تجربه فردی است، بنابراین افراد نباید تجربه سم زدایی خود را با تجربیات دیگران مقایسه کنند.
انجام سم زدایی از دیازپام بدون کمک یک مرکز درمانی حرفه ای ممکن است دشوار، چالش برانگیز و خطرناک باشد. تلاش برای سم زدایی در منزل ممکن است منجر به عوارض جانبی شدید ترک مانند تشنج و افزایش خطر عود مصرف دیازپام شود. یک مرکز سم زدایی پزشکی حرفه ای، دارای کادر پزشکی مجرب برای نظارت و مدیریت فرآیند ایمن و موفق سم زدایی است. کمپ ترک اعتیاد خصوصی جمشیدیه، از طریق سم زدایی حرفه ای به بهبود شرایط پزشکی و کنترل مصرف مواد پرداخته، سپس گروه های مشاوره و پشتیبانی را ارائه می دهد و در نهایت برنامه سم زدایی را برای پاسخگویی به نیازهای منحصر به فرد افراد تنظیم می کند.
صرف نظر از شرایط و سابقه درمان، کمپ ترک اعتیاد جمشیدیه، برای همه افرادی که با اعتیاد به دیازپام دست و پنجه نرم می کنند، آماده اراٸه خدمات درمانی و رفاهی می باشد. گزینه های درمانی مختلفی وجود دارد. اولین قدم این است که تصمیم بگیرید برای ترک اعتیاد خود به مراکز درمانی و کلینیک های ترک اعتیاد مراجعه کنید. درمان اعتیاد به دیازپام به این معنی است که ترک اعتیاد تا حد امکان آسان است. برای کسانی که بیش از حد دیازپام مصرف می کنند، بستری ممکن است بهترین گزینه ای باشد که حتما باید در نظر گرفته شود. به هر حال، درمان اعتیاد به دیازپام فرآیندی است که به زمان نیاز دارد.
اگر آماده دریافت کمک برای دستیابی به زندگی بدون دیازپام هستید، کمپ ترک اعتیاد جمشیدیه، به عنوان بهترین کمپ ترک اعتیاد تهران به شما در تعیین گزینه های درمانی کمک خواهد کرد. برای دستیابی به بهبودی، همین امروز با کارشناسان متخصص ما در کمپ ترک اعتیاد جمشیدیه تماس بگیرید.