رئیس انجمن آسیب شناسی اجتماعی کورش محمدی در جمع خبرنگاران اظهارداشت:

اجتماعی شدن مبارزه با مواد مخدر که رویکرد آن توسط وزیر کشور و دبیر کل ستاد مبارزه با مواد مخدر مطرح شده است، بسیار پسندیده و درست است ولی باید به این نکته توجه داشت که ابتدا باید بسترهای حساس‌سازی افراد جامعه نسبت به این موضوع ایجاد شود و در لایه‌های مختلف اجتماعی بسترهای انجام این رویکرد را نهادینه کنیم.

وی افزود:

تاکنون بحث مواد مخدر متمرکز بر دستگاه دولتی بوده است و برای اینکه بتوانیم رویکرد اجتماعی شدن را به پیش ببریم، حساسیت لازم برای ورود مردم به این بحث به صورت مشارکت در شبکه‌های اجتماعی را نداریم لذا متوجه می‌شویم که بین مردم در کانال‌های ارتباطی مجازی و تعاملات آنها بحث مواد مخدر مطرح نیست بنابراین استفاده از افکار تازه در این حوزه برای تحقق اهداف حائز اهمیت است.

این پژوهشگر حوزه اعتیاد بیان داشت: باید از از بخش‌های مختلف جامعه در مقاطع گوناگون تحصیلی بهره‌مند شویم که نظام آموزش و تعلیم و تربیت در این خصوص می‌تواند نقش مهمی را ایفا کند. آموزش مهارت‌های پیشگیری از اعتیاد باید از سنین پائین‌تر آغاز شود تا بتوانیم به پاسخ‌های مناسب دست یابیم. افراد را باید در دوره‌های آموزش پذیری آموزش داد تا باور در آنها نهادینه شود.

محمدی عنوان کرد:

ارائه آموزش‌های مهارت در مقابل اعتیاد و پیشگیری از آن زمانی که از دوران مهد کودک آغاز و در کتب درسی نیز گنجانده شود سبب شده که برخورد با اعتیاد سطحی نبوده و برنامه اجتماعی شدن به صورت عمقی اجرایی شود.

رئیس انجمن آسیب شناسی اجتماعی با تاکید بر لزوم تشکیل کارگروهی متشکل از کارشناسان اجتماعی و اموزش و پرورش به دستور دبیر کل ستاد مبارزه با مواد مخدر گفت: این کارگروه می‌تواند برنامه عملیاتی مدون کند تا اجتماعی شدن مبارزه با مواد مخدر هرچه بهترو موثرتر محقق شود چرا که در این کارگروه مشخص می‌شود آموزش‌ها به چه صورتی باشد که بهترین بازخوردها را به همراه داشته باشد.

وی با اشاره به اینکه برگزاری همایش‌های محلی یا دانشگاهی همچون مسکن‌های مقطعی عمل می‌کند، افزود: باید بپذیریم که لازم بوده برای تحقق اجتماعی شدن مبارزه با مواد مخدرباید یک زمانی را هزینه کنیم و اصلا به این فکر نباشیم حتما در این دوره به جواب برسیم. تعجیل در رسیدن به پاسخ مناسب ما را به بیراهه برده و از هدف دور می‌سازد.

این استاد دانشگاه اظهارکرد:

آموزش‌های مهارت زندگی و پیشگیرانه در جهت کاهش اعتیاد و سایر آسیب‌های اجتماعی باید از نسل‌های پایه در اقشار جامعه آغاز شود و برنامه عملیاتی 10 ساله در این زمینه تدوین شود تا آموزش به صورت نهادینه و نه مقطعی ارائه شود.

محمدی تصریح کرد: برخی گمان کرده که ارائه آموزش‌های پیشگیرانه از دوران پایه تحصیلی سبب بد آموزی و انحرافات اخلاقی می‌شود در حالی که چنین نیست و اگر این آموزش‌ها نباشد، افراد بد آموز خواهند شد افکار نوجوانان از دست نظام آموزشی با فشارهای رسانه‌های بیرونی و ارتباطات جدید در حال خارج شدن است و در این راه نمیتوان تنها به روش‌های قبلی بسنده کرد.

این پژوهشگر حوزه اعتیاد با بیان اینکه برنامه‌های پرورشی در این زمینه ضرورت دارد، گفت: نوجوانان در سنین 15 تا 16 سالگی باید افکار موثر در حوزه مبارزه اجتماعی با مواد مخدر داشته باشند. در حال حاضر 35 سال از انقلاب اسلامی می‌گذرد ولی علیرغم برنامه‌های انجام شده آمار گرایش به مصرف مواد مخدر همچنان بالا است و این موید اختصاص زمان و هزینه کردن برای اجتماعی شدن مبارزه با مواد مخدر است این تفکر باید در مسئولین شکل گیرد که لازم نیست حتما در دوران تصدی خودشان طرحی به نتیجه برسند بلکه اجرای مستمر و جامع برنامه ما را به موفقیت نزدیک می‌سازد، موفقیتی که شاید در زمان تصدی یک مسئول نباشد ولی ریشه و پایه طرح در زمان آن شکل گرفته باشد.