کمپ ترک اعتیاد جمشیدیه، کمپ ترک اعتیاد خصوصی جمشیدیه: زمانی که فردی هروئین مصرف می کند و به دنبال آن علائم روان پریشی را تجربه می کند، ممکن است به این موضوع بیندیشد که “آیا مصرف هروئین باعث روان پریشی می شود؟” پاسخ این است که روان پریشی ناشی از مصرف هروئین بسیار نادر است اما در شرایط خاص ممکن است رخ دهد. مصرف مواد مخدر برای تسکین و کاهش علائم روانشناختی دردناک، پیامدهای ناگواری به همراه خواهد داشت.

اختلالات عملکردی در افراد مبتلا به مصرف همزمان هروئین و اختلال روان پریشی، شدیدتر از افرادی است که فقط از یکی از این دو بیماری رنج می برد. زمانی که افراد مبتلا به اختلال روان پریشی هروئین یا مواد مخدر دیگری را مصرف می کنند، معمولاً به این دلیل است که این مواد مخدر کشنده، درد ناشی از علائم روان پریشی را کاهش می دهند نه اینکه باعث تحریک یا بدتر شدن آنها شوند. فقط در موارد نادر مصرف هروئین باعث ایجاد اختلال روان پریشی خواهد شد. با این حال، اثرات ترک هروئین گاهی اوقات ممکن است علائم یک اختلال روان پریشی زمینه ای را با نیروی بیشتری برگرداند. حتی برای افرادی که اسکیزوفرنی یا اختلال روان پریشی دیگری ندارند، علائم ترک هروئین گاهی اوقات ممکن است به روان پریشی ناشی از مصرف هروئین تبدیل شود.

روان پریشی ناشی از مصرف هروئین

روان پریشی ناشی از مصرف هروئین

روان پریشی، قطع ارتباط با واقعیت است که طی آن، فرد قادر به تشخیص ادراک داخلی و محرک های بیرونی نیست. شدیدترین علائم روان پریشی، هذیان و توهم است. افراد مبتلا به اختلالات روان پریشی به ویژه مستعد ابتلا به توهم شنیداری صداهای نا منسجم هستند که حاوی پیام های تهدیدآمیز یا تحقیرآمیز می باشند. آنها همچنین ممکن است دچار توهمات پارانویایی (بدگمانی و یا سوء ظن) شوند به این معنی که آنها تصور می کنند که سایر افراد قصد دارند به آنها آسیب برسانند یا آنها را بکشند. افراد مبتلا به اسکیزوفرنی تنها کسانی نیستند که این علائم را تجربه می کنند. روان پریشی ممکن است با واکنش های منفی نسبت به دارو، دوره های استرس شدید، کمبود خواب و هذیان ثانویه به دلیل مشکلات پزشکی ایجاد شود. اثرات فعال یا ترک برخی از مواد، امکان ایجاد روان پریشی را دارد.

مواد مخدر ممکن است علائم روان پریشی را در افرادی ایجاد کنند که قبلاً هرگز روان پریشی را تجربه نکرده اند. تحقیقات نشان می دهد که این امر با میزان دو ماده شیمیایی ضروری مغز ارتباط دارد. میزان گلوتامات و دوپامین ممکن است تحت تأثیر عوامل استرس زا باشد که سیستم عصبی سمپاتیک را فعال می کند و باعث ترشح آدرنالین می شود، که واکنش مغز نسبت به دوپامین را حساس می کند. هر چیزی که باعث استرس شدید شود ممکن است تغییرات مشابه را در مغز به عنوان یک اختلال روان پریشی تحریک کند، اگرچه معمولاً فقط در صورت فعال بودن سیستم عصبی سمپاتیک اتفاق می افتد. این تأثیرات زمانی بیشتر می شوند که منبع استرس چیزی است که مستقیماً شیمی مغز را تحت تاثیر قرار دهد، مانند داروها، مواد مخدر یا آسیب به سر.

ترک هروئین، هم از لحاظ جسمی و هم از لحاظ روانی استرس زا است. اثرات ترک هروٸین غالباً شامل علائم ناخوشایندی شبیه آنفولانزا است که ممکن است افراد را دچار احساس خستگی و ناامیدی کند. در طول دوره ترک هروئین، افراد ممکن است اضطراب، بی قراری، افسردگی، پارانویا (بدگمانی) و سایر علائم ناخوشایند روانشناختی را تجربه کنند. این تأثیرات ممکن است موجب تشدید علاٸم روان پریشی در موارد شدید شوند و توانایی های طبیعی مغز را برای کنار آمدن با استرس تحت تاثیر قرار دهند. با تشدید بیقراری و ناراحتی جسمی، افراد ممکن است دچار هذیان شوند که در این صورت، دیگر قادر به درک دقیق جزئیات یا حوادثی که در پیرامون آنها اتفاق می افتد نخواهند بود. پشت سر گذاشتن افکار و ترس ها ممکن است اهمیت خود را از دست بدهند و همین امر باعث می شود افراد دچار پارانوئید (بدگمانی) شوند و یا حتی توهم شنیداری یا بینایی را تجربه کنند.

عواملی که احتمال تجربه روان پریشی ناشی از مصرف هروئین را در فرد افزایش می دهند شامل موارد زیر است:

ترکیب کردن هروئین با سایر مواد مخدر

ابتلا به یک بیماری که شناخت فرد را تحت تاثیر قرار میدهد

کم خوابی حاد یا مزمن

روان پریشی باعث ایجاد اختلال در قضاوت می شود و ممکن است موجب تحریک رفتار های خطرناک شود. روان پریشی ناشی از مصرف مواد مخدر، بطور مکرر باعث می شود که افراد برای ارزیابی های اورژانسی به بیمارستان ها و یا برای بستری به منظور درمان اختلالات روانی به مراکز بهبودی مراجعه کنند. در برخی از افراد ممکن است در هنگام بروز علائم روان پریشی ناشی از مصرف هروئین، به اشتباه اختلال روان پریشی تشخیص داده شود. در سایر موارد، افراد ممکن است توهم یا افکار هذیانی را به روشی تجربه کنند که باعث شود با آسیب دیدگی های اتفاقی یا سایر عوارض دچار عذاب شوند.

روان پریشی ناشی از مصرف هروئین

ترک هروئین و درمان روان پریشی

گاهی اوقات، تمام آنچه یک فرد برای بهبودی از روان پریشی ناشی از مصرف مواد نیاز دارد، مدت زمانی است که تحت نظارت بالینی در یک محیط امن قرار می گیرد. به محض اینکه اثرات فعال یا ترک ماده مخدر از بین رفت، پزشکان تشخیص می دهند که آیا فرد می تواند بدون درمان بیشتر از بیمارستان مرخص شود یا نیاز به مراقبت بیشتر دارد. در صورتی که علاٸم ترک اعتیاد تشدید شود و فرد پریشانی و اضطراب بیشتری را تجربه کند، ممکن است از بنزودیازپین ها یا سایر داروهای آرامبخش برای آرامش و ایمنی آنها استفاده شود. آگونیست های مواد افیونی یا سایر داروها گاهی برای افرادی که علائم ترک هروئین را تجربه می کنند تجویز می شود و با پایان دوره ترک، دوز داروها به تدریج کاهش می یابد.

زمانی که فردی روان پریشی ناشی از مصرف هروئین را تجربه می کند و همچنین یک اختلال روان پریشی اساسی نیز داشته باشد، درمان پیچیده تر خواهد شد. تحقیقات انجام شده در چند دهه اخیر نشان داده است که افرادی که دارای اختلالات دوگانه هستند، هنگامی که در برنامه های درمانی منسجم و یکپارچه شرکت می کنند، نتایج بهتری را دریافت خواهند کرد. درمان مناسب به طور موثری موجب کنترل بهتر علائم روان پریشی خواهد شد، در حالی که احتمال بهبودی از اختلال مصرف مواد را نیز افزایش خواهد داد. افرادی که مبتلا به اختلالات روانپریشی هستند، برای استفاده از مزیت درمان سوء مصرف مواد یا داشتن مدت زمان مشخصی بدون مصرف مواد قبل از دریافت مراقبت های روانپزشکی، نیازی نیست که مراحل درمان اختلال روانی خود را به طور کامل پشت سر بگذارند. در عوض، در صورت درمان اختلال روانی، افراد کمتر به مصرف مواد روی می آورند. همچنین هنگامی که در دوران بهبودی از ترک اعتیاد مورد حمایت قرار می گیرند، به احتمال زیاد کاهش علائم روانپزشکی را تجربه می کنند.

در برنامه های منسجم و یکپارچه، افراد می توانند بلافاصله در مداخلات متعددی ثبت نام کنند که اغلب شامل گروه درمانی، مشاوره فردی، دارو درمانی و درمان های مکمل است. یکی از مولفه های اصلی برنامه های یکپارچه، برقراری ارتباط منظم بین متخصصین در حال درمان است تا پیشرفت در یک زمینه باعث عود مجدد در زمینه دیگر نشود.

سخن پایانی

در این مقاله به بررسی روان پریشی ناشی از مصرف هروئین پرداختیم و روش درمان این اختلال و ترک هروئین را بررسی کردیم اما باید بدانید که برای افراد مبتلا به اعتیاد به هروئین، درمان اغلب با پذیرش برای بستری به منظور سم زدایی شروع می شود. در سم زدایی، افراد از پشتیبانی و درمان برخوردار خواهند شد که به آنها کمک می کند با خیال راحت و آسوده مراحل ترک را پشت سر بگذارند. مداخلات ارائه شده در محیط سم زدایی در بیماران بستری، از روان پریشی ناشی از ترک هروئین جلوگیری کرده یا آن را کنترل خواهد کرد. بسته به نیاز فرد، شدت و ضعف اختلالات و در دسترس بودن برنامه، مراحل ترک ممکن است شامل سم زدایی، درمان سرپایی یا بستری باشد.

اگر احساس می کنید که شما یا یکی از عزیزانتان با اعتیاد به هروئین و اختلال همزمان روان پریشی دست و پنجه نرم می کنید و نیاز به کمک دارید، با یکی از کارشناسان ما در کمپ ترک اعتیاد جمشیدیه تماس بگیرید تا در مورد روش های درمانی متناسب با نیازهای خود اطلاعات بیشتری کسب کنید.