رئیس انجمن آسیب شناسی اجتماعی كورش محمدی در جمع خبرنگاران اظهارداشت:

اجتماعی شدن مبارزه با مواد مخدر كه رویكرد آن توسط وزیر كشور و دبیر كل ستاد مبارزه با مواد مخدر مطرح شده است، بسیار پسندیده و درست است ولی باید به این نكته توجه داشت كه ابتدا باید بسترهای حساس‌سازی افراد جامعه نسبت به این موضوع ایجاد شود و در لایه‌های مختلف اجتماعی بسترهای انجام این رویكرد را نهادینه كنیم.

وی افزود:

تاكنون بحث مواد مخدر متمركز بر دستگاه دولتی بوده است و برای اینكه بتوانیم رویكرد اجتماعی شدن را به پیش ببریم، حساسیت لازم برای ورود مردم به این بحث به صورت مشاركت در شبكه‌های اجتماعی را نداریم لذا متوجه می‌شویم كه بین مردم در كانال‌های ارتباطی مجازی و تعاملات آنها بحث مواد مخدر مطرح نیست بنابراین استفاده از افكار تازه در این حوزه برای تحقق اهداف حائز اهمیت است.

این پژوهشگر حوزه اعتیاد بیان داشت: باید از از بخش‌های مختلف جامعه در مقاطع گوناگون تحصیلی بهره‌مند شویم كه نظام آموزش و تعلیم و تربیت در این خصوص می‌تواند نقش مهمی را ایفا كند. آموزش مهارت‌های پیشگیری از اعتیاد باید از سنین پائین‌تر آغاز شود تا بتوانیم به پاسخ‌های مناسب دست یابیم. افراد را باید در دوره‌های آموزش پذیری آموزش داد تا باور در آنها نهادینه شود.

محمدی عنوان كرد:

ارائه آموزش‌های مهارت در مقابل اعتیاد و پیشگیری از آن زمانی كه از دوران مهد كودك آغاز و در كتب درسی نیز گنجانده شود سبب شده كه برخورد با اعتیاد سطحی نبوده و برنامه اجتماعی شدن به صورت عمقی اجرایی شود.

رئیس انجمن آسیب شناسی اجتماعی با تاكید بر لزوم تشكیل كارگروهی متشكل از كارشناسان اجتماعی و اموزش و پرورش به دستور دبیر كل ستاد مبارزه با مواد مخدر گفت: این كارگروه می‌تواند برنامه عملیاتی مدون كند تا اجتماعی شدن مبارزه با مواد مخدر هرچه بهترو موثرتر محقق شود چرا كه در این كارگروه مشخص می‌شود آموزش‌ها به چه صورتی باشد كه بهترین بازخوردها را به همراه داشته باشد.

وی با اشاره به اینكه برگزاری همایش‌های محلی یا دانشگاهی همچون مسكن‌های مقطعی عمل می‌كند، افزود: باید بپذیریم كه لازم بوده برای تحقق اجتماعی شدن مبارزه با مواد مخدرباید یك زمانی را هزینه كنیم و اصلا به این فكر نباشیم حتما در این دوره به جواب برسیم. تعجیل در رسیدن به پاسخ مناسب ما را به بیراهه برده و از هدف دور می‌سازد.

این استاد دانشگاه اظهاركرد:

آموزش‌های مهارت زندگی و پیشگیرانه در جهت كاهش اعتیاد و سایر آسیب‌های اجتماعی باید از نسل‌های پایه در اقشار جامعه آغاز شود و برنامه عملیاتی 10 ساله در این زمینه تدوین شود تا آموزش به صورت نهادینه و نه مقطعی ارائه شود.

محمدی تصریح كرد: برخی گمان كرده كه ارائه آموزش‌های پیشگیرانه از دوران پایه تحصیلی سبب بد آموزی و انحرافات اخلاقی می‌شود در حالی كه چنین نیست و اگر این آموزش‌ها نباشد، افراد بد آموز خواهند شد افكار نوجوانان از دست نظام آموزشی با فشارهای رسانه‌های بیرونی و ارتباطات جدید در حال خارج شدن است و در این راه نمیتوان تنها به روش‌های قبلی بسنده كرد.

این پژوهشگر حوزه اعتیاد با بیان اینكه برنامه‌های پرورشی در این زمینه ضرورت دارد، گفت: نوجوانان در سنین 15 تا 16 سالگی باید افكار موثر در حوزه مبارزه اجتماعی با مواد مخدر داشته باشند. در حال حاضر 35 سال از انقلاب اسلامی می‌گذرد ولی علیرغم برنامه‌های انجام شده آمار گرایش به مصرف مواد مخدر همچنان بالا است و این موید اختصاص زمان و هزینه كردن برای اجتماعی شدن مبارزه با مواد مخدر است این تفكر باید در مسئولین شكل گیرد كه لازم نیست حتما در دوران تصدی خودشان طرحی به نتیجه برسند بلكه اجرای مستمر و جامع برنامه ما را به موفقیت نزدیك می‌سازد، موفقیتی كه شاید در زمان تصدی یك مسئول نباشد ولی ریشه و پایه طرح در زمان آن شكل گرفته باشد.