نخ و برنز دو ماده مخدر جدید

بیشتر مواد مخدر صنعتی یا توهم‌زا در کشورهای خارجی به ویژه در کشورهای جنوب شرق آسیا تولید و روزانه بازار مصرف دیگر کشورها از جمله ایران می‌شود. هنگامی که کشورهای جنوب شرق آسیا در یک اقدام موثر و جدی به نام مثلث طلایی تصمیم به ریشه کنی مرکز تولید عمده تریاک جهان کردند، مواد مخدر صنعتی جایگزین مواد مخدر سنتی شدند.نسبت مصرف این مواد نسبت به مواد مخدرسنتی پنج درصد است.

به همین دلیل در ایران در مورد ماده مخدر «نخ» هنوز مطالعه و تحقیق چندانی صورت نگرفته است.بر اساس قوانین، روان‌گردان‌ها و مواد مخدر صنعتی هنوز در طبقه‌بندی مواد مخدر قرار نگرفته‌اند و قوانین مربوطه نیاز به اصلاح دارند بسیاری از این مواد نیز زیرپوشش مواد غذایی و خوراکی وارد کشور می‌شوند. در برخی از موارد نیز حتی مأموران زبده و سگ‌های تربیت شده نیز نمی‌توانند این گونه مواد را تشخیص دهند.متاسفانه مواد مخدر صنعتی در انواع مختلف تولید و توزیع می‌شود به همین علت اطلاع دقیقی از آنان در اختیار جوانان و خانواده‌ها قرار نمی‌گیرد، به طوری که بسیاری از خانواده حتی مصرف این گونه مواد را اعتیادآور نمی‌دانند.

پان پراگ، ماده مخدری است كه جدیدا در غالب آدامس وارد ایران شده است. پان پراگ، راجا، تایتانیك، ناس خارجی، پان پاكستان، پان عربی، ویتامین، ملوان زبل، پان اسفناج وگوتكا.

هنوز داستان مصیبت و بدبختیهای اكستازی كه هزاران معتاد مفنگی روی دست خانواده ها گذاشت، به آخر نرسیده بود كه چند ماه قبل، سر و كله یك مخدر توهم زای دیگر در بازار ایران و خصوصا در مناطق شرقی پیدا شد؛ مخدری كه این بار در بسته های شكیل با عكسهای هنرپیشههای خوشتیپ هندی و پاكستانی به عنوان آدامس، پاستیل و پودرهایی با طعم نعنا و خوشبوكننده دهان وارد شده است . این آدامسهای مخدر را خیلی راحت میشود مثل سیگار از مغازه ها خرید؛ به طوری كه خانواده هایی كه تفاوت اكس و استامینوفن را ازهم نمیفهمیدند، عمرا بفهمند آدامسها و خوشبوكننده های پان چیست و تا به خودشان بیایند، آنچه نباید بشود، اتفاق میافتد.

خطر اساسی این است كه این بار طعمه ها، بچه های خردسالی هستند كه ۲ آدامس بادكنكی را به زور میچپانند توی دهانشان و آن را تق و تق میتركانند. لطفا یكی این آژیر خطر را به صدا دربیاورد . اكس، قرص شادی، فراری، میتسوبیشی، گشنیز، happy ، صلیب، تویوتا، سان، یا – با ( Ya-ba ) ، ع، Speed ،عشق و آتش و…؛ سر و كله اكس و تركیبات آمفتامین كه توی بساط موادفروشهای شمال شهری ایران پیدا شد، هیچ آژیر خطری به صدا درنیامد. اكس با همه مخدرهای دیگر تفاوتی از زمین تا آسمان داشت؛ قرصی در بسته های شیك و خوشرنگ با اسامی توپ… قرصهایی كه بین جوانها پخش شده و آدم را خفن میبرد به هپروت؛ منقل و دود و بوی گند و كثافت هم نداشت، بنابراین لابد مثل تریاك، هروئین، كوكائین و … ترسناك نبود .

اما تفاوت اساسی آن با مواد مخدر دیگر، این بود كه خانواده ها نمیتوانستند آن را از استامینوفن كدئین یا قرص ضد اسهال تشخیص بدهند . اینطوری بود كه تا خانواده ها و مسئولان به خودشان بجنبند، سیل اكستازی همه جا را فرا گرفت؛ سیلی كه حتی بسیاری از نوجوانان كم سن وسال را هم غرق كرد. البته این قرصهای عجیب و خوشرنگ مواد جدیدی نبودند، همان MDMA ها بودند كه شركت مرک (MERCK ) آلمان در سال ۱۹۱۲، آنها را برای درمان بیماران روانی ساخته بود ولی ۴۰سال بعد در آمریكا مهر ممنوعیت خورده بودند و حالا پس از نیم قرن، دوباره مثل اژدهایی از خواب بیدار شده و در بسته بندیهای شیك در مراسم پایكوبی جوانها سر و كله شان پیدا شده بود؛ قرصی ویرانگر كه پلهای بود برای مصرف مخدرهای سنگینتر …

پان، همان ناس خودمانی آدامسها و خوشبوكنندههای پان پراگ – اگرچه این بار با اسم قلمبه سلمبه ای وارد شده اند – تركیبی شبیه همان مخدر ناس دارند؛ مخدر كثیفی كه مرزنشینان شرق ایران و خراسانیها و ساكنان قسمتهایی از آذربایجان، آن را – كه از افغانستان، پاكستان و هند وارد میشود – خیلی خوب میشناسند؛ دوست صمیمی تف و دندانهای كثیف و جرم گرفته …

ناس یكی از كثیفترین و تهوع آورترین موادی است كه در دسته مخدرهای توهم زا قرار میگیرد و اگرچه پلیس كشورهای مختلف آن را مخدری مانند سیگار محسوب میكند و داشتن آن جرم محسوب نمیشود اما این ماده به خاطر نوع استفاده آن، مواد سازنده اش و نوع مصرف كنندگانش، در ایران یكی از مفلوكترین و تو سریخورده ترین مخدرها به حساب میآید.

این ماده كه تا همین چند سال قبل در بسته های پلاستیكی درب و داغان – شبیه حنا – وارد ایران میشد، از برگ درختی به نام بتل به دست میآید كه در اندونزی، مالزی، فیلیپین، چین، تایوان، كامبوج، ویتنام، لائوس، هند و پاكستان مىروید. برگهاى آن را اگر تازه باشد میجوند ولی معمولترین شیوه مصرف آن استفاده از خشك كرده آن است. برگ های خشک شده درخت بتل را میكوبند، سپس آن را با كمی آشغال مثل خاك سیگار و آهك قاتی كرده و با انگشت میچپانند زیر لثه، بعد از چند دقیقه مكیدن هم با یك تف غلیظ پرت میكنند بیرون؛ فلچ… حالتان به هم خورد؟

پان پراگ، كلاغی كه قناری شد پان ( paan ) یا پان پراگ كه چند وقتی است آدامسها و خوشبوكننده های آن از مرزهای شرقی كشور وارد شده و با قیمتی بین ۵۰ تا ۳۰۰ تا تكتومانی به فروش میرسد، در اصل از فك و فامیلهای همان ناس كثیف است كه لباس خوش تیپی به تنش كردهاند و او را جزو خوشبوكننده های دهان به حساب آورده اند.

برای تهیه آدامسها و پاستیلهای پان، دانه های قرمز و درشت درخت بتل را در برگ درخت پیچیده و تنباكو، آهك، خاكستر، ادویه جات معطر، ساخارین و مقدار زیادی اسانس و افزودنیهای غیرمجاز را میچپانند توی این مخلوط و میشود پان پراگ. البته تحقیقاتی كه روی آدامسها و خوشبوكننده های دهان پان در سیستان و بلوچستان انجام شده، نشان میدهد در ۱۱نوع از آنها مقداری هم مواد مخدر دیگر اضافه شده تا طرف را حسابی بگیرد. خب، دروغ نباشد در برخی از نمونه ها هم البته ارسنیك، كربنات منیزیم و سرب مشاهده شده است؛ آدامسی با تركیبات جادویی …

خوشبوكنندهای برای مردن لثه ها دلیلی كه مصرفكنندگان پان را به سمت آن میكشد، احساس گرمی، سرخوشی موقت، سبكی سر، گیجی و شادی كاذبی است كه پس از مصرف آن دست میدهد. اما این ماده توهم زا، آنقدر ویران كننده است كه مضراتش را نمیشود شمرد.

پان پراگ كه حالا به صورت آدامس (جویدنی) و پاستیل (مكیدنی) وارد كشور میشود، بدجوری پدر لثه ها را درمیآورد، چرا كه نیكوتین آن به سرعت از طریق مخاط دهان جذب شده و باعث بدرنگی دندانها میشود. علاوه بر آن، مصرف این ماده، زمینه ساز بروز سرطانهای دهان، حنجره و لثه میشود. آمارها نشان میدهد كشور هندوستان به دلیل مصرف زیاد مردم آن از این ماده، مقام دوم سرطان دهان را در دنیا دارد.

اما این تمام ماجرا نیست؛ پان پراگ علاوه بر اینها، بدجوری دستگاه تنفسی و قلب و عروق مصرف كننده را آسفالت میكند و با جذب شدن توسط بزاق دهان، دخل سلولهای مغزی فرد را هم می‌آورد.

علاوه بر این، با توجه به اینكه ناس و پان پراگ بزاق دهان را مثل سیل راه می اندازند، تمایل مصرف كننده را هم به تخلیه این ترشحات یا همان تف كردن تحریك میكنند .

به این ترتیب مصرفكننده فرت و فرت تف میكند كه با این كار، علاوه بر لكه های كثیف كه در خیابانهای مناطق فقیرنشین پاكستان و هند سانت به سانت دیده میشود، بیماریهای عفونی مثل سل و هپاتیت به سرعت گسترش مییابند .

این مطلب رو دوست خوبم شاهین میل زده بود كه عینا همینجا نقلش می‌كنم:

پان پراگ، ماده مخدری است كه جدیدا در غالب آدامس وارد ایران شده است. پان پراگ، راجا، تایتانیك، ناس خارجی، پان پاكستان، پان عربی، ویتامین، ملوان زبل، پان اسفناج وگوتكا.

هنوز داستان مصیبت و بدبختیهای اكستازی كه هزاران معتاد مفنگی روی دست خانواده ها گذاشت، به آخر نرسیده بود كه چند ماه قبل، سر و كله یك مخدر توهم زای دیگر در بازار ایران و خصوصا در مناطق شرقی پیدا شد؛ مخدری كه این بار در بسته های شكیل با عكسهای هنرپیشههای خوشتیپ هندی و پاكستانی به عنوان آدامس، پاستیل و پودرهایی با طعم نعنا و خوشبوكننده دهان وارد شده است . این آدامسهای مخدر را خیلی راحت میشود مثل سیگار از مغازه ها خرید؛ به طوری كه خانواده هایی كه تفاوت اكس و استامینوفن را ازهم نمیفهمیدند، عمرا بفهمند آدامسها و خوشبوكننده های پان چیست و تا به خودشان بیایند، آنچه نباید بشود، اتفاق میافتد .

خطر اساسی این است كه این بار طعمه ها، بچه های خردسالی هستند كه ۲ آدامس بادكنكی را به زور میچپانند توی دهانشان و آن را تق و تق میتركانند. لطفا یكی این آژیر خطر را به صدا دربیاورد . اكس، قرص شادی، فراری، میتسوبیشی، گشنیز، happy ، صلیب، تویوتا، سان، یا – با ( Ya-ba ) ، ع، Speed ،عشق و آتش و…؛ سر و كله اكس و تركیبات آمفتامین كه توی بساط موادفروشهای شمال شهری ایران پیدا شد، هیچ آژیر خطری به صدا درنیامد. اكس با همه مخدرهای دیگر تفاوتی از زمین تا آسمان داشت؛ قرصی در بسته های شیك و خوشرنگ با اسامی توپ… قرصهایی كه بین جوانها پخش شده و آدم را خفن میبرد به هپروت؛ منقل و دود و بوی گند و كثافت هم نداشت، بنابراین لابد مثل تریاك، هروئین، كوكائین و … ترسناك نبود .

اما تفاوت اساسی آن با مواد مخدر دیگر، این بود كه خانواده ها نمیتوانستند آن را از استامینوفن كدئین یا قرص ضد اسهال تشخیص بدهند . اینطوری بود كه تا خانواده ها و مسئولان به خودشان بجنبند، سیل اكستازی همه جا را فرا گرفت؛ سیلی كه حتی بسیاری از نوجوانان كم سن وسال را هم غرق كرد. البته این قرصهای عجیب و خوشرنگ مواد جدیدی نبودند، همان MDMA ها بودند كه شركت مرک (MERCK ) آلمان در سال ۱۹۱۲، آنها را برای درمان بیماران روانی ساخته بود ولی ۴۰سال بعد در آمریكا مهر ممنوعیت خورده بودند و حالا پس از نیم قرن، دوباره مثل اژدهایی از خواب بیدار شده و در بسته بندیهای شیك در مراسم پایكوبی جوانها سر و كله شان پیدا شده بود؛ قرصی ویرانگر كه پلهای بود برای مصرف مخدرهای سنگینتر …

پان، همان ناس خودمانی آدامسها و خوشبوكنندههای پان پراگ – اگرچه این بار با اسم قلمبه سلمبه ای وارد شده اند – تركیبی شبیه همان مخدر ناس دارند؛ مخدر كثیفی كه مرزنشینان شرق ایران و خراسانیها و ساكنان قسمتهایی از آذربایجان، آن را – كه از افغانستان، پاكستان و هند وارد میشود – خیلی خوب میشناسند؛ دوست صمیمی تف و دندانهای كثیف و جرم گرفته ….

نخ و برنز

سوداگران مرگ به تازگی مواد تخدیری جدید و بسیار خطرناکی را وارد کشور کرده‌اند که بسیاری از اثرات سوء آن کشف نشده و با این حال، نگرانی‌های بسیاری از بابت عوارض مصرفی آن پدید آمده است. به گزارش خبرنگار «تابناک»، نام این دو ماده مخدر شیمیایی قوی «برنز» و «نخ» است که از حدود یك ماه گذشته وارد بازار شده و هنوز اطلاعات دقیقی از تركیبات شیمیایی این مواد در دست نیست‏.‏‏

بنا به گفته کارشناسان، ماده مخدر برنز روی یخ تبخیر و پس از آن استنشاق می‌شود‏.‏ ماده مخدر نخ نیز با خراش روی پوست جذب بدن افراد می‌شود.‏ بنا بر این گزارش، كارشناسان مواد مخدر، شكل ظاهری ماده مخدر نخ شبیه «برنج خوراكی سوخته» است‏.‏ از سوی دیگر، گفته می‌شود تكه‌های بزرگ ماده مخدر نخ با پیچیدن دور سیگار نیز توسط معتادان استعمال می‌شود‏.‏

گفتنی است، ترک تازی‌های سوداگران مرگ در این روزها، روند فزاینده و بسیار نگران کننده‌ای به خود گرفته است، به ‌گونه‌ای که تقریبا هر چند ماه یک بار، ماده‌ای جدید با عوارض خطرناک، ولی استفاده آسان، وارد بازار شده، در دامن جوانان گذاشته می‌شود

طرز مصرف

دو ماده مخدر جدید و خطرناک به نام‌های «برنز» و «نخ» از گروه مواد مخدر روان‌گردان‌ به تازگی وارد کشور شده‌ است. برنز و نخ دو ماده‌ای هستند که اخیرا وارد ایران شده‌اند و با ساختمانی ناشناخته به‌طور مستقیم به مغز و اعصاب اثر می‌گذارند. برنز را روی یخ می‌گذارند و تبخیر می‌شود و سپس آن را استشمام می‌کنند. نخ نیز باید روی خراشیدگی‌های بدن قرار گیرد که در این صورت عمقی به عرض یک الی 2 سانتی متر و طول 6 الی 7 سانتی متر در بدن ایجاد می‌کند.

گفته می شود شکل ظاهری ماده مخدر نخ شبیه برنج خوراکی سوخته است تکه های بزرگ ماده مخدر نخ با پیچیدن دور سیگار نیز توسط معتادان استعمال میشود خروج از هوشیاری، اختلال در شناسایی، نزدیک دیدن بلندی‌ها و فاصله‌های دور یعنی کوتاه دیدن ارتفاعات و تشخیص ندادن خانواده از دیگران از ابتدایی‌ترین آثار این دو ماده هستند. گفته می‌شود برنز و نخ با این عنوان که اعتیادآور نیستند از تایلند وارد ایران شده است، در حالی که عواض بسیار خطرناکی برای افراد دارد.